کد مطلب:183078 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:251
استحکام اعتقاد قبل از خدمت
«و اما حق الصدقة فان تعلم انها ذخرك عند ربك و ودیعتك التی لاتحتاج الی الاشهاد فاذا عملت ذلك كنت بما استودعته سرا اوثق بما استودعته علانیة و كنت جدیرا ان تكون اسررت الیه امرا اعلنته و كان الامر بینك و بینه فیها سرا علی كل حال و لم یستظهر علیه فی ما استودعته منها باشهاد الاسماع و الابصار علیه بها كانها اوثق فی نفسك لا كانك لاتثق به فی تادیة ودیعتك الیك;
اما حق صدقه و زكاتی كه می دهی این است كه بدانی آن، پس اندازی است نزد پروردگارت و امانتی است كه شاهد نمی خواهد. وقتی چنین باوری داشتی، بر آنچه در نهان به امانت می گذاری، بیشتر اطمینان خواهی داشت تا آنچه آشكارا می دهی. و خود را سزاوار خواهی دید تا آنچه را كه می خواهی در نظر دیگران به خدا بسپاری، در نهان بسپاری و در هر حال به عنوان رازی نهفته بین تو و او باشد و حتی در این امانتی كه به او می سپاری، از گوشها و چشمها - به دلیل اعتماد بیشتر به اینها و نه به آن جهت كه در بازپرداخت امانت به خدا اعتماد نداری - به عنوان شاهد و گواه پشتیبانی نخواهی.» [1] .
اما حق صدقه و زكاتی كه می دهی این است كه بدانی آن، پس اندازی است نزد پروردگارت و امانتی است كه شاهد نمی خواهد. وقتی چنین باوری داشتی، بر آنچه در نهان به امانت می گذاری، بیشتر اطمینان خواهی داشت تا آنچه آشكارا می دهی. و خود را سزاوار خواهی دید تا آنچه را كه می خواهی در نظر دیگران به خدا بسپاری، در نهان بسپاری و در هر حال به عنوان رازی نهفته بین تو و او باشد و حتی در این امانتی كه به او می سپاری، از گوشها و چشمها - به دلیل اعتماد بیشتر به اینها و نه به آن جهت كه در بازپرداخت امانت به خدا اعتماد نداری - به عنوان شاهد و گواه پشتیبانی نخواهی.» [1] .
[1] همان، ص 259.